Maarten de Gruyter

Tijd is geld. In de vastgoedsector haast letterlijk. Je koopt een project, neemt een positie in en vervolgens is de snelheid waarmee je het kunt ontwikkelen essentieel. Hoe langer het duurt, hoe minder winstgevend iets wordt. In die zin is er tijdsdruk. Ook omdat ik mijn werk als projectontwikkelaar combineer met het voorzitterschap van de Stichting ‘Diabetes Onderzoek Nederland’ (DON) en een gezinsleven met drie dochters en de vierde op komst. Het is passen en meten, maar ik haal wel het maximale uit iedere 24 uur. En nog kom ik tijd te kort.

Vooruit kijken met een positieve blik. Dat geldt voor mijn bedrijf, maar zeker ook voor de stichting DON. Leren van fouten uit het verleden, er niet te lang stil bij blijven staan en bovenal nieuwe kansen grijpen. Als diabetespatiënt weet ik als geen ander hoezeer tijd een rol kan spelen en hoezeer de tijd dringt. Diabetes is een chronische aandoening waarbij veel complicaties kunnen optreden. Met DON richten we ons op het financieren van projecten die gericht zijn op het vinden van een geneesmiddel. Hoe sneller we dat kunnen realiseren, hoe sneller we complicaties voor zijn. Misschien niet meer voor mijzelf, maar wel voor een volgende generatie.

Dat is eigenlijk mijn grootste drijfveer in nagenoeg alles wat ik doe: Mooie dingen achterlaten. De ‘tand des tijds’ slaat toe in veel steden. Voor de vastgoedsector en overheid ligt daar een prachtige uitdaging. Namelijk om waarde toe te voegen aan een stadsbeeld. Iets hergebruiken, teruggeven en doorgeven aan een nieuwe generatie. Je maakt iets voor een generatie. Als je dat goed doet, is dat niet alleen van toegevoegde waarde in jouw leven en jouw generatie, maar ook in een volgende generatie en misschien wel een generatie erna en een generatie dáárna.

Maarten de Gruyter
Projectontwikkelaar en oprichter/voorzitter ‘Stichting Diabetes Onderzoek Nederland’